
پروژه : بررسي پروتکلها و برنامهريزي امنيتي يك سازمان
مقدمه
با ديد فرآيند گونه بودن امنيت ميتوان به اين نتيجه رسيد که مقولة امنيت لازم است که در تمامي پيکرة يک سازمان يا تشکل لحاظ شود و نه تنها بر روي اطلاعات يا تجهيزات آن تشکل يا سازمان. موضوعات موجود در مقولة مديريت امنِ فن آوري اطلاعات و ارتباطات نوعاً شامل موارد زير مي باشد:
• سياست امنيتي (سازماني و سيستمي)
• تحليل مخاطرات
• انتخاب حفاظ
• طرح دقيق امنيتي سيستمي
• پياده سازي حفاظها در هر سيستم
• طرح پشتيباني و تداوم فعاليت
o ارزيابي و نظارت
o تحملپذيري خطا
o مديريت تغييرات
o طرح مواجهه با حوادث غيرمترقبه
o اطلاع رساني و آموزش امنيتي
از ميان مراحل فوق در اين تحقيق تنها سه مرحله اول و مرحله آخر را مرور خواهيم کرد. واضح است که مراحل مربوط طراحي دقيق و پيادهسازي در اين مقال نميگنجد و نیاز به تعریف پروژهای جداگانه در مرحله بعدی دارد. در ادامه به معرفي برخي از پروتکلهاي امنيتي مطرح در امنيت اطلاعات و ارتباطات خصوصاً در بانکها ميپردازيم.همچنين براي پياده سازي امنيت در يک سازمان به دو نوع برنامهريزي در آن نياز است. برنامهريزي کلانتر براي خط مشيها و برنامهريزي جزئيتر براي سياستهاي امنيتي. در ادامه با اين دو دسته بيشتر آشنا خواهيم شد. استراتژي يك جهتدهي يا خط مشي است كه براي رسيدن به هدف يا اهدافي اتخاذ ميشود. هدف از برنامهريزي استراتژيك براي امنيت فراهم آوردن اطلاعات لازم جهت مديريت و تصميمگيري در مورد سرمايهگذاريهاي امنيتي است. برنامه استراتژيك عملكردهاي امنيتي را به خطمشيهاي تجاري و حرفه پيوند ميدهند. استراتژيهاي امنيتي رسيدن به اهداف حرفه را با شناسايي و آدرسدهي نيازمنديهاي امنيتي در عملكرد آن سازمان، فراهم آوردن زيرساختها، افراد و فرايندهايي كه آن نيازمنديها را فراهم كند ممكن ميسازد. همانطور كه در شكل زير مشخص است در حقيقت استراتژيهاي امنيتي هسته اصلي براي چرخه طراحي و پيادهسازي يك سيستم امنيتي را تشكيل ميدهد.......
امروزه ديگر به فن آوري امنيت به ديد يک محصول نگريسته نميشود، بلکه به اتفاق نظر اکثر متخصصين اين فن، امنيت يک فرآيند است؛ فرآيندي که مطابق بايد به چرخة حيات يک تشکل تزريق شود. با گسترش فناوري اطلاعات و ارتباطات، امنيت به يكي از مهمترين مباحث در فرآيند طراحي و مديريت سازمانها تبديل شده است. به خصوص در سيستمهاي بانكداري يكي از اصليترين مسائل مطرح، تأمين امنيت لازم براي انواع سيستمها و سرويسهاي بانكي است. اصولاً امنيت بانك در دو سطح قابل بررسي است. سطح اول مربوط به امنيت پيامهايي است كه بين بانك و مشتريان مبادله ميشود. اين نوع امنيت شامل تصديق اصالت كاربران، صحت (عدم تغيير داده در زمان انتقال)، عدم انكار (جلوگيري از انكار هر يك از طرفين بعد از انجام كامل تراكنش)، محدود ساختن دسترسي به سيستم براي كاربران مجاز و تصديق اصالت شده (براساس سياست امنيتي تعيين شده) و حفظ محرمانگي است. سطح دوم از مسائل امنيتي مرتبط با سيستم بانك الكترونيكي، امنيت محيطي است كه دادههاي بانكي و اطلاعات مشتريان در آن قرار ميگيرد. اين نوع امنيت با اعمال كنترلهاي داخلي و يا ديگر احتياطهاي امنيتي امكانپذير ميشود
به طور كلي، براي برقراري يك محيط امن، چند فاكتور اساسي بايد موجود باشد. اين فاكتورها عبارتند از:
• جامعيت : اطمينان از اينكه اطلاعات صحيح و كامل است.
• محرمانگي : اطمينان از اينكه اطلاعات تنها توسط افراد يا سازمانهاي مجاز قابل استفاده است و هيچگونه فاشسازي اطلاعات براي افراد تشخيص و تأييد هويت نشده صورت نخواهد گرفت.
• شناسايي و اعتبار سنجي : گيرنده و فرستنده، هر دو بايد بتوانند از هويت طرف مقابل خود مطمئن باشند.
• دسترسپذيري: اطمينان از اينكه سيستم مسئول تحويل، ذخيرهسازي و پردازش اطلاعات همواره در زمان نياز و در دسترس افراد مربوطه باشد.
• انكارناپذيري : هيچ يك از دو سوي ارتباط نتوانند مشاركت خود در ارتباط را انكار كنند.
براي رسيدن به يك طرح مناسب و كارا در ارتباط با امنيت بايست براي برقراري توازن در سه مورد تصميمگيري كنيم:
• ارائة سرويس در برابر امنسازي: ارائة برخي از سرويسها و وجود آنها در شبكه از اهميت بالايي برخوردار نيست. بايد تصميم گرفت كه چه سرويسهايي را ميخواهيم ارائه كنيم. اين سرويسها بايد آنقدر ارزشمند و مهم باشند تا صرف زمان و انرژي براي امنسازي آنها بيهوده نباشد.
• سادگي استفاده در برابر امنيت: امنسازي سيستم، استفاده از آن را مشكلتر ميكند. هر چه يك سيستم امنتر باشد استفاده از آن نيز مشكلتر خواهد بود. زيرا امنيت محدوديت ايجاد ميكند، بنابراين بايد بين قابليتاستفاده و ميزان امنيت تعادلي را برقرار ساخت.
• هزينة برقرارسازي امنيت در برابر خطر از دست دادن : طراحي و پيادهسازي امنيت نيازمند صرف هزينههايي در بخشهاي نيروي انساني، نرمافزار و سختافزار خواهد بود. بايد مجموع هزينههايي كه در صورت از دست دادن هر كدام از منابع يا اطلاعات داخلي به شركت اعمال ميشوند محاسبه شده و بين اين هزينهها و هزينههاي تأمين امنيت تعادل برقرار شود. هزينة از دست دادن منابع بايد با توجه به احتمال از دست دادن آنها مورد محاسبه قرار گيرند. در صورتيكه احتمال از دست دادن يا دچار مشكل شدن يك منبع بسيار پايين باشد و آن منبع از درجة اهميت بالايي نيز برخوردار نباشد صرف هزينه زياد براي امنسازي آن بهينه نخواهد بود
درباره :
انواع روترها , بيومتريك Biometric , بررسي رمزنگاري و امنيت تبادل داده همراه با برنامه رمزنگاري در ++ C ,
|